Στα επόμενα επεισόδια της σειράς «Porto Leone», το «Σαρωνίς» γίνεται συνώνυμο της τραγωδίας. Το πλοίο βυθίζεται και μαζί του χάνονται περίπου 200 ανθρώπινες ζωές, βυθίζοντας τον Περαιά στο πένθος, τον πανικό και την οργή. Υπεύθυνος για το μοιραίο ταξίδι θεωρείται ο Ντίνος Βούλγαρης, ο άνθρωπος που πήρε τις αποφάσεις και αγνόησε όλα τα σημάδια κινδύνου.
Η Γαλήνη συντρίβεται από τον πόνο για τον χαμό τόσων αθώων ανθρώπων, ενώ ο Ντίνος βρίσκεται αντιμέτωπος με τις συνέπειες των επιλογών του. Παρά τα δεκάδες προβλήματα που παρουσίαζε το πλοίο, εκείνος επέμενε να το στέλνει στα ανοιχτά, βάζοντας πάνω απ’ όλα το κέρδος και την εικόνα του στόλου του. Η τραγωδία αυτή θα αποδειχθεί σημείο καμπής για όλους τους ήρωες.
Ο Ντίνος, αποφασισμένος να δείξει στους ανταγωνιστές του ότι η εταιρεία του παραμένει ισχυρή, έδινε εντολή να γίνονται πρόχειρες επισκευές, αδιαφορώντας για τις πραγματικές βλάβες του πλοίου. Οι μηχανικοί, αλλά και ο γιος του, ο Ορέστης, του χτυπούσαν διαρκώς καμπανάκι κινδύνου, σύμφωνα με το «TiVi Σίριαλ». «Το “Σαρωνίς” θα βγει στα ανοιχτά είτε το θέλετε είτε όχι. Είναι μια χαρά το πλοίο», έλεγε με απόλυτη σιγουριά, απορρίπτοντας κάθε ένσταση. Ο Ορέστης, όμως, δεν σταματούσε να επιμένει.
Porto Leone: Η προφητική προειδοποίηση του Ορέστη
Ο Ορέστης του μίλησε ξεκάθαρα: οι βλάβες ήταν σοβαρές, το πλοίο έπρεπε να αποσυρθεί προσωρινά και κάθε νέο ταξίδι ήταν ρίσκο. «Εύχομαι μόνο να μη φορτώσεις αθώες ζωές στη συνείδησή σου», του είπε, προειδοποιώντας πως δεν θα μπορεί να κοιμηθεί τα βράδια αν συμβεί το κακό. Ο Ντίνος, ωστόσο, έμεινε αμετακίνητος. Έμεινε μόνος στο γραφείο του, κοιτάζοντας τη θάλασσα – τη μεγάλη του αγάπη – και αγνοώντας τη φωνή της λογικής.
Λίγο αργότερα, δίνει εκ νέου το πράσινο φως για ακόμα ένα ταξίδι του «Σαρωνίς», θεωρώντας πως οι φόβοι του Ορέστη είναι υπερβολικοί. Όμως, αυτή τη φορά, το κακό δεν αποφεύγεται. Το πλοίο βυθίζεται και άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους. Την είδηση του ναυαγίου τη μαθαίνει ο Ντίνος ενώ βρίσκεται στο σπίτι του. «Γαλήνη, φεύγω… κάτι έγινε με το πλοίο. Πάω στον Πειραιά», είναι τα μόνα λόγια που προλαβαίνει να πει. Κανείς δεν μπορεί ακόμη να φανταστεί το μέγεθος της καταστροφής.
Η κατάρρευση και οι τύψεις
Όταν ο Ντίνος συνειδητοποιεί τι έχει συμβεί, καταρρέει. Είναι πια αργά για να αναζητήσει ευθύνες ή να ρίξει το φταίξιμο αλλού. Στο μυαλό του αντηχούν συνεχώς τα λόγια του Ορέστη, εκείνα που αγνόησε. Το ναυάγιο γίνεται θέμα συζήτησης παντού. Οι συγγενείς των θυμάτων ζητούν δικαίωση και κατακλύζουν τα γραφεία της εταιρείας. Πανικός, θρήνος και οργή κυριαρχούν.
Η Γαλήνη, ο Γρηγόρης και ο Ορέστης σπεύδουν στο πλευρό του Ντίνου. Η Γαλήνη, με δάκρυα στα μάτια, τον αντιμετωπίζει κατά πρόσωπο: «Πώς το άφησες να συμβεί αυτό; Έχεις καταλάβει πόσους ανθρώπους πήρες στον λαιμό σου;». Καμία απάντηση δεν μπορεί να απαλύνει τον πόνο για τον χαμό 200 ψυχών. Και για τον Ντίνο, το μέλλον μοιάζει πια σκοτεινό και χωρίς καμία ελπίδα επιστροφής.