Η Αφγανή από τη Λέσβο
Πριν από μερικά χρόνια, μια έκθεση του Πανεπιστημίου Harvard είχε κάνει μια αποκάλυψη-σοκ! «Πολλά ασυνόδευτα προσφυγόπουλα στην Ελλάδα πουλάνε το κορμί τους με την ελπίδα να συγκεντρώσουν χρήματα ώστε να πληρώσουν κάποιον διακινητή που θα τους προωθήσει στην Ευρώπη».
Άρα, περιμένοντας «εγκλωβισμένα» στην Ελλάδα για να φύγουν, να συναντήσουν τους δικούς τους και να φτιάξουν μια καλύτερη ζωή, έπρεπε να απασχοληθούν με κάτι. Έπρεπε να πάνε σχολείο. Κατόπιν, τα στοιχεία που διέρρευσαν ήταν πάλι ανησυχητικά: «Μόλις το 14,2% των παιδιών που φιλοξενούνται σε δομές παρακολουθεί μαθήματα στο σχολείο, ποσοστό που μειώνεται τραγικά από το παρατεταμένο lockdown, αφού οι καταυλισμοί τελούν υπό καραντίνα και δεν διαθέτουν υποδομές για τηλεκπαίδευση», έγραφαν οι εφημερίδες.
Καταλαβαίνετε πως έπειτα από όλα αυτά, όταν διαβάσαμε ότι η Αρεζού, η 12χρονη Αφγανή προσφυγοπούλα από τη Λέσβο, πήρε υποτροφία για το Διεθνές Σχολείο της Βοστώνης, μείναμε με το στόμα ανοικτό.
Ήταν 6 ετών όταν εγκατέλειψαν το Αφγανιστάν, έμειναν τρία χρόνια στην Τουρκία και μετά ήρθαν στη Λέσβο. Εννέα μήνες μετά, η Αρεζού κατάφερε να εγγραφεί σε δημοτικό σχολείο της Μυτιλήνης, όπου πολύ γρήγορα διακρίθηκε για τη φιλομάθειά της (12 ετών και μιλάει ήδη 5 γλώσσες: φαρσί, νταρί, ελληνικά, τουρκικά και αγγλικά).
Και ορίστε που, τελειώνοντας την πρωτοβάθμια εκπαίδευσή της και έπειτα από γραπτές εξετάσεις, η Αρεζού έγινε δεκτή με υποτροφία στο Διεθνές Σχολείο της Βοστώνης, ένα μη κερδοσκοπικό σχολείο με 530 μαθητές από 45 χώρες. Η Αφγανή προσφυγοπούλα έγραψε και ένα γράμμα όταν τέλειωσε τη ΣΤ’ Δημοτικού στη Λέσβο:
«Αγαπητό μου σχολείο, θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για τη δυνατότητα που μου δώσατε να μάθω μαζί με Ελληνες μαθητές και να ενταχθώ στη σχολική κοινότητα…».
Η μητέρα της ήθελε πάση θυσία να λάβει η κόρη της εκπαίδευση και σε ελληνικό σχολείο, γιατί η ελληνική γλώσσα είναι σημαντική για την επιστήμη την οποία θέλει να ακολουθήσει. Βλέπετε, η Αρεζού θέλει να γίνει γιατρός, να φτιάξει ένα νοσοκομείο και να παρέχει δωρεάν περίθαλψη.
Της ευχόμαστε να τα καταφέρει – αν και είναι σίγουρο!
