Της Σάσας Σταμάτη
Η όμορφη Αλβανίδα, που πρόσφατα είδε την πόρτα εξόδου από το σπίτι του «Μεγάλου Αδελφού», σε μια συνέντευξη από καρδιάς μιλάει για το φλερτ με τον Χρήστο Βαρουξή, το ατύχημα που είχε στην ηλικία των 3 μόλις ετών και γιατί δεν μιλάει με τον πατέρα της.
Πώς νιώθεις που δεν είσαι πια στο «Big Brother»;
Πολύ καλά και γεμάτη που έζησα αυτή τη μοναδική εμπειρία. Γνώρισα καταπληκτικούς ανθρώπους στη διάρκεια του «B.B.» – και καλούς καικακούς και ψεύτικους και αληθινούς. Βέβαια, οφείλω να πω ότι είμαι λίγο απογοητευμένη με τον εαυτό μου: Πίστευα θα φτάσω πιο ψηλά. Δεν έπραττα βάσει καμίας στρατηγικής. Πάντα έλεγα αυτό που πίστευα και ό,τι με ενοχλούσε. Με θεωρούσαν αδύναμη επειδή δεν ανήκα σε καμία κλίκα. Πάντα ήμουν μόνη μου.
Γιατί πήγες στο συγκεκριμένο ριάλιτι;
Το είχα απωθημένο από τα 17 μου. Έβλεπα στην Αλβανία τα «Big Brother» και στα 19 δήλωσα συμ μετοχή (σ.σ. ο διαγωνισμός γίνεται στα Τίρανα). Ωστόσο, ήμουν ακόμα παρθένα, δεν είχα κάνει ποτέ σχέση μέχρι τότε. Τι σχέση έχει αυτό, θα μου πεις. Κι όμως έχει, γιατί αυτή τη σεζόν ήταν Love Edition, εξού και δεν με πήραν στο παιχνίδι. Ήμουν εντελώς άβγαλτη, απείχα απ’ το σεξ.
Στο σπίτι του «Μεγάλου Αδελφού» ερωτεύτηκες κάποιον;
Όχι. Υπήρξε φλερτ με τον Χρήστο Βαρουξή, αλλά μέχρι εκεί. Τώρα που είσαι εκτός ριάλιτι, πώς το σκέφτεσαι; Θα έκανες κάτι παραπάνω με τον Χρήστο; Όχι και αυτό ισχύει απ’ όταν κατάλαβα το χαρακτήρα του, πόσο ανώριμος είναι. Δεν ταιριάζουμε καθόλου και σε τίποτα. Εγώ θέλω έναν άνδρα ώριμο, να ξέρει τι λέει. Δεν θέλω παιδάκι που δεν ξέρει τι του γίνεται.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή -μέχρι τώρα τουλάχιστον- στη ζωή σου;
Όταν αναγκάστηκα να παρατήσω το λύκειο για να δουλέψω και να στηρίξω τη μάνα μου και τον εαυτό μου, για να μη ζητάμε βοήθεια από κανέναν. Ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου, η χρονιά που έκλαιγα συνέχεια. Για δύο χρόνια, ήμουν πολύ στενοχωρημένη. Απλά δεν το έβαλα κάτω, γιατί έπαιρνα κιόλας δύναμη στηρίζοντας οικονομικά το σπίτι μου. Κι αυτό παρότι ήμουν πολύ καλή μαθήτρια. Από τη στιγμή όμως που ήρθαμε στην Ελλάδα, η μόνη μου επιλογή ήταν να εργαστώ για να μη μείνουμε στο δρόμο.
Έχω μάθει ότι πολύ μικρή είχες ένα σοβαρό ατύχημα. Ισχύει;
Ναι. Όταν ήμουν 3 ετών, ενώ βρισκόμουν στο σπίτι, έπαιζα, η μαμά ήταν στην κουζίνα και ο παππούς επίσης μαζί μας, έπεσα πάνω σε αναμμένη σόμπα. Μπερδεύτηκε το πόδι μου στο καλώδιο και κάηκε η κοιλιά μου. Κάηκα πολύ άσχημα και το χειρότερο είναι πως ακόμα και τώρα μου έχουν μείνει λίγα σημάδια. Στην ουσία, το έγκαυμα άρχισε να φεύγει μετά από 15 χρόνια γιατί δεν
είχαμε την οικονομική δυνατότητα να πάμε σε καλό νοσοκομείο για να επουλωθεί γρήγορα το τραύμα. Με τον πατέρα σου δεν έχετε καλές σχέσεις. Ποιος ο λόγος; Γιατί δεν τον νιώθω τόσο κοντά μου. Όταν του μιλάω για πράγματα που με αφορούν, είναι σαν να μη με καταλαβαίνει, σαν να μιλάω σε ξένο. Ποτέ δεν με στήριξε. Δεν ήταν πατέρας που νοιαζόταν για μένα, να δουλέψει, να με στηρίξει, να με πάει στο σχολείο, να βοηθήσει οικονομικά. Τον ενδιέφερε πάντα ο εαυτός του και η μητέρα του. Στην πορεία ξαναπαντρεύτηκε, έκανε παιδιά, άλλη οικογένεια, οπότε εμένα με παράτησε εντελώς.
Ποια είναι τα όνειρά σου όσον αφορά τα επαγγελματικά; Με τι θα ήθελες ν’ ασχοληθείς;
Με το τραγούδι. Να κάνω μαθήματα φωνητικής, να «δουλέψω» τη φωνή μου. Μ’ ενδιαφέρει να δουλέψω και σε ραδιόφωνο. Ό,τι σχετίζεται με μουσική με εξιτάρει. Η μουσική είναι η ζωή μου!
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα OnTime την Πέμπτη 26 Νοεμβρίου
