Θυμάστε τη Μαίρη Σκαρμούτσου, ορκισμένη κομμουνίστρια και τρόφιμη των «Στάβλων της Εριέττας Ζαΐμη»;
Η ίδια σήμερα εντυπωσιάζει με την εμφάνισή της, με την ηθοποιό που την υποδύθηκε να είναι ακόμη πιο γοητευτική, παρά το πέρασμα των χρόνων.
Η Σκαρμούτσου ήταν φυλακισμένη για συμμετοχή στην τρομοκρατική οργάνωση «Δεκαπενταύγουστος», με την οποία πραγματοποιούσε παράνομες επιθέσεις και πορείες.
Ήταν επαναστάτρια (μάλλον κατά φαντασίαν) που δεν έχανε ευκαιρία να αντιδράσει με φωνές σε οποιονδήποτε έχοντα εξουσία, ακόμα και τον Παυλάτο, τον οποίο συχνά αποκαλούσε «πρακτοράκο», αμφισβητώντας κάθε κίνησή του ως προβοκάτσια.
Πώς είναι σήμερα η Σκαρμούτσου από τους «Στάβλους της Εριέττας Ζαΐμη»
Η Σάρα Γανωτή είναι σήμερα ακόμη πιο όμορφη, με το ξανθό της μαλλί να τη γοητεύει ακόμη περισσότερο ως η πιο σημαντική αλλαγή στην εμφάνισή της.
Την είδαμε πιο πρόσφατα σε βασικό καστ στην «Αγγελική» του Alpha, όπου έκανε το ρόλο της… καπάτσας ταβερνιάρισσας, που ερωτεύτηκε τον Θωμά Ζάχο, με μια ηθοποιό των «Στάβλων» να είναι αγνώριστη.
Η εμπειρία της από τους «Στάβλους»
Η Σάρα Γανώτη έχει επιλέξει να βρίσκεται πίσω από τις κάμερες, γράφοντας το σενάριο της «Μουρμούρας» και παλαιότερα του «Σ’ αγαπώ, Μ’ αγαπάς».
«Ήταν σοκ όταν μου είπαν ότι η επιταγή της πληρωμής μου από την “Εργαζόμενη Γυναίκα” είναι ακάλυπτη. Ψάχναμε τον επιχειρηματία, ο οποίος είχε εξαφανιστεί και ακόμα είναι εξαφανισμένος», είπε στη «Φωλιά των Κου Κου» και συνέχισε:
«Έχω μείνει απλήρωτη και από θέατρο. Σε περιοδεία πήγαμε να φύγουμε από το ξενοδοχείο και ο ξενοδόχος είχε κλειδώσει και δεν μας άφηνε να φύγουμε».
Όσο για τα χρήματα που μπορεί να λάβει ως σεναριογράφος: «Ένας σεναριογράφος μπορεί να έπαιρνε και λίγο παραπάνω από 10.000 ευρώ για ένα επεισόδιο. Έχω πάρει πολύ καλά λεφτά αλλά όχι τόσο μεγάλο ποσό.
Έχει τύχει να κάτσω και 28 ώρες στο γραφείο για να τελειώσω ένα επεισόδιο. Όταν πρέπει να τελειώσεις δεν υπάρχει τίποτα άλλο, ούτε το παιδί σου που κλαίει».
Σχετικά με τις σχέσεις των ηθοποιών στην επιτυχημένη σειρά: «Εγώ στους ‘Στάβλους της Εριέτας Ζαΐμη’ δεν τσακώθηκα και ούτε είδα κανέναν να τσακώνεται. Φυσικά και υπήρχαν μικρά πράγματα της καθημερινότητας, δυο χρόνια κάθε μέρα εκεί ήταν λογικό, αλλά δεν υπήρχε κάτι έντονο».
