Η Κατερίνα Ζαρίφη μίλησε στην Μαντώ Γαστεράτου και στο vidcast της «50 λεπτά» και μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στις φοβίες της και στα κατάλοιπα της γενιάς της, που μέχρι κάποια ηλικία την ακολουθούσαν.
«Είμαι ένας άνθρωπος που ό,τι κι αν έρθει, είμαι προετοιμασμένη – απροετοίμαστη. Ξέρω ότι ανά πάσα ώρα και στιγμή κι από γεγονότα που έχουν συμβεί στη ζωή μου, μπορεί να ξυπνήσεις και να σου ανατραπούν όλα τα δεδομένα. Και θεωρώ μεγάλο καταφύγιο να λες ότι θα πάω με τη ροή των πραγμάτων. Δεν πιέζω καταστάσεις, δεν αγχώνομαι και δεν φοβάμαι, αυτό θέλω πια, να μη φοβάμαι γι’ αυτά που μπορεί να αντιμετωπίσω, θέλω να έρθουν και να μπω στη μάχη. Σιχαίνομαι τη λέξη φόβος, την πέρασα πάρα πολύ, τουλάχιστον μέχρι τα 22-23 μου, ήμουν ένας φοβισμένα επιθετικός άνθρωπος» είπε αρχικά η ραδιοφωνική παραγωγός.
«Είχα τη λέξη φόβος, έτσι μεγάλωσα -ήμασταν έτσι σε σπίτια που μεγαλώσαμε τα παιδιά των 80’s και 90’s: “Παιδιά, ήσυχα! Πρέπει εσύ να ακουστείς απ’ όλους, πρέπει εσύ να βγαίνεις μπροστά;”. Σου λέγανε πάντα: “Κούλαρε! Δεν πειράζει, μη φωνάξεις εσύ για τα δικαιώματα στη δουλειά σου!”. Γενικά μεγαλώσαμε – και μπορώ να σου πω μέχρι ενός σημείου το πήγα έτσι και λίγο μεγαλύτερη, μου έμειναν κάποια κατάλοιπα. Με την Ελένη Μενεγάκη έμεινα 12 χρόνια – Θα μου πεις: “Σού ‘δωσε;”. Πάρα πολλά πράγματα. “Μπορούσες να είχες φύγει και δύο χρόνια νωρίτερα και να διατηρηθεί ακόμα καλύτερα αυτή η σχέση”; Θα σου πω “ναι”. Αλλά από φόβο δεν το έκανα. Με φόβιζε κάτι εντελώς πλασματικό, γιατί δε με απασχολεί κιόλας. Το κομμάτι το οικονομικό» υπογράμμισε η Κατερίνα Ζαρίφη.
