Στην εκπομπή «Buongiorno» ήταν καλεσμένος την Τρίτη ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης και μεταξύ άλλων μίλησε για τη στάση ζωής του.
«Οφείλουμε να το λέμε αν είμαστε αλλά και οφείλει και η τέχνη να το κάνει. Αν μπορούσε να κυβερνήσει η τέχνη θα ήμασταν “άλλοι” άνθρωποι αλλά αυτό δεν θα γίνει ποτέ. Με άλλα μάτια βλέπουμε τον κόσμο κάνουμε άλλους συσχετισμούς. Δεν μπορεί να κυβερνήσει η τέχνη γιατί έχει άλλες νόρμες και “βλέπει” διαφορετικά, είναι ανθρωποκεντρική. Η πολιτική δεν είναι ανθρωποκεντρική. Ο άνθρωπος έχω καταλάβει ότι χρειάζεται πολύ λίγα για να είναι ευτυχής και όχι τα πάρα πολλά που μας λένε και μας αγχώνουν. Προσπαθώ να κρατώ την ψυχραιμία μου για να είμαι δημιουργικός. Τα δικά μου απαιτούμενα είναι η αγάπη και ο έρωτας. Πρέπει να μάθεις να αγαπάς και να μένεις ερωτευμένος με αυτόν που αγαπάς ή αυτά που αγαπάς. Αν τα έχεις αυτά, και ένα ψωμοτύρι είναι αρκετό. Στην υποκριτική γυμνάζεται και το συναίσθημα» είπε αρχικά ο ηθοποιός.
Βλαδίμηρος Κυριακίδης: «Ο κόσμος με αγαπάει γι΄αυτό που είμαι»
Για το θέατρο και την παρουσία του ανέφερε: «Είμαι ερωτευμένος με πολλά πράγματα. Είναι πολλά αυτά που μπορείς να ερωτευτείς στην Ελλάδα του 2025. Καταρχάς το ότι είμαστε Έλληνες παρόλο που κινδυνεύουμε να το χάσουμε, δεν το χάνουμε. Ο Έλληνας ξέρει να σαρκάζει. Με το τρολάρισμα όμως κινδυνεύουμε να χάσουμε τον σαρκασμό μας. Ο κόσμος με αγαπάει γι΄αυτό που είμαι. Πάντα πίστευα και πάντα θα πιστεύω ότι δεν είμαι τίποτα σπουδαίο, και αυτό βγαίνει προς τα έξω. Κάνω μια δουλειά, την αγαπάω πολύ, με ενδιαφέρει, έχω αφοσιωθεί, την κυνηγάω και εξελίσσομαι. Όταν παίζω γίνομαι ένα με τον θεατή. Δεν αισθάνομαι ότι κάνω κάτι σπουδαίο, αλλά ότι κάνω κάτι καλό που έχει αποδοχή και το απολαμβάνω».
Και συνέχισε ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης: «Όταν βγαίνω να παίξω είναι σαν να είναι η τελευταία μέρα μου εν ζωή που πατάω το πόδι μου στην σκηνή. Καμία φορά χάνω τον έλεγχο όσο μου επιτρέπει η ανθρώπινη φύση μου. Γαληνεύω μέσα από αυτό. Όταν έχεις παθολογικά και ψυχολογικά προβλήματα, δεν σου τα λύνει το θέατρο. Μπορεί να μην επιλέξω έναν χαρακτήρα γιατί δεν μου αρέσει, δηλαδή ότι δεν με γοητεύει. Ποτέ δεν πρόκειται να κάνω μόνο χαρακτήρες που μοιάζουν σε μένα. Ο κόσμος θέλει να δει τους χαρακτήρες που υποδυόμαστε και όχι εμάς τους ίδιους. Δεν μου αρέσει να διδάσκω γιατί θέλω επαγγελματίες ηθοποιούς και δεν έχω υπομονή. Είναι ευτυχής συγκυρία να συνεργάζομαι με τον Σωτήρη Τσαφούλια. Ο σκηνοθέτης είναι ο ενορχηστρωτής, πρέπει να κάνει και την τροχονομία αλλά και να εξηγήσει τους χαρακτήρες. Μόνο έτσι αντιλαμβάνομαι την δουλειά».
