Η Αλεξάνδρα Τσόλκα άνοιξε την καρδιά της μιλώντας για την προσωπική της πορεία, τη ζωή στην Αμερική και την επιστροφή της στην Ελλάδα. Καλεσμένη στο Στούντιο 4, η δημοσιογράφος και συγγραφέας εξομολογήθηκε πώς πήρε την απόφαση να αφήσει πίσω της την καριέρα της και να ξεκινήσει από την αρχή σε μια ξένη χώρα.
«Έφυγα από την Ελλάδα το 2018 κι επέστρεψα τώρα. Δεν έριξα ακριβώς μαύρη πέτρα πίσω μου, έτυχε. Μετά συμβαίνουν τα στενάχωρα… Τότε που έφυγα θυμάστε πως ήταν τα πράγματα στην Ελλάδα. Πήγα στην Αμερική γιατί ο άνδρας μου έχει σπουδάσει εκεί και γνώριζε ανθρώπους. Αλλά επίσης γιατί ήθελα κάτι καλύτερο για τα κορίτσια μου. Να έχουν τουλάχιστον το δικαίωμα της επιλογής. Γιατί ήταν δύσκολα τα πράγματα. Κι εμείς ήμασταν σε κρίσιμες ηλικίες, τα κορίτσια δηλαδή».
Η Τσόλκα μίλησε για την απώλεια της μητέρας της και τη δυσκολία του να λείπεις μακριά: «Σε αυτό το διάστημα έχασα τη μαμά μου. Ήταν η Κάλλια Καστάνη η συνάδελφος τότε, δεν μπορούσα να έρθω λόγω κορωνοϊού. Έλεγα θα είναι άδειος ο κόσμος χωρίς αυτή. Από τη μέρα που ήρθα είδα τους ανθρώπους που αγαπώ πάρα πολύ, κλαίω συνέχεια. Έχει αλλάξει η πόλη, φοβήθηκα να οδηγήσω ξαφνικά. Μου φαίνεται πιο παλιά… με πολύ κόσμο. Η Βοστόνη είναι ζωηρή πόλη αλλά η Αθήνα είναι παράνοια».
Μιλώντας για το τοπίο στη δημοσιογραφία και την τηλεόραση στην Ελλάδα, ήταν αποκαλυπτική: «Έχουν αλλάξει τα πρόσωπα και η εποχή. Εμείς αργούμε να κάνουμε τόπο για τους νεότερους. Βλέπεις ότι θρηνούμε για τον Παπαδάκη, μα κουράστηκε ο άνθρωπος. Θέλει να σταματήσει και ο ίδιος, δεν μπορεί, δεν γίνεται. Όλα πια είναι διαδίκτυο. Στην Αμερική δεν τσακώνονται στον τηλεοπτικό αέρα οι παρουσιαστές. Μου φαίνεται γραφικό, διασκεδάζω. Εγώ δεν τα έκανα αυτά ήμουν πιο ντάμα… πιο σοβαρή».
Και κατέληξε με μια παρατήρηση για την προσαρμοστικότητα: «Όταν μπήκα στην τηλεόραση εγώ ήξεραν την υπογραφή μου. Αλλά επιστρέφοντας την βρήκα ίδια ακριβώς. Γιατί το είδος που θα επιβιώσει είναι αυτός που προσαρμόζεται καλύτερα».
