Η συγκίνηση κυριάρχησε στη «Super Κατερίνα», όταν η Βάσω Γουλιελμάκη κάθισε στον καναπέ της εκπομπής και μίλησε με ειλικρίνεια για την απώλεια της Καίτης Κωνσταντίνου – μιας γυναίκας που, εκτός από συνεργάτιδα, ήταν και φίλη της. Σε μία από τις πιο ανθρώπινες και ευαίσθητες συνεντεύξεις της, η ηθοποιός ξεδίπλωσε τις σκέψεις και τα συναισθήματά της για τη ζωή, την καριέρα, τη μητρότητα και –πάνω απ’ όλα– για την απώλεια ενός ανθρώπου που σημάδεψε την πορεία της. Η Καίτη Κωνσταντίνου, που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή ύστερα από μάχη με σοβαρή ασθένεια, δεν είχε μοιραστεί με κανέναν, ούτε με τους πιο κοντινούς της ανθρώπους, την κατάστασή της. Η Βάσω Γουλιελμάκη αποκάλυψε πως μέχρι την τελευταία στιγμή δεν είχε αντιληφθεί τίποτα. Παρόλο που περνούσαν χρόνο μαζί, η Καίτη φρόντισε να κρατήσει την ασθένειά της κρυφή, επιλέγοντας να σταθεί αξιοπρεπώς μέχρι τέλους. Και αυτό, όπως τόνισε η Βάσω, ήταν ίσως το πιο συγκλονιστικό: το πόσο γενναία και αθόρυβα έφυγε.
Βάσω Γουλιελμάκη: Συγκινημένη για την Καίτη Κωνσταντίνου – Πώς έμαθε για τον θάνατό της
«Δεν είχα καταλάβει απολύτως τίποτα. Τόσο δυνατός άνθρωπος, μέσα στο γέλιο, μέσα στις παρέες. Ήταν ακούραστη. Δεν έκανε ούτε ένα σαρδάμ ούτε μια φορά δεν ξεχνούσε τα λόγια της. Η Καίτη ήταν εκεί, ήξερε τα λόγια της. Είναι – ήταν μια σπουδαία ηθοποιός και σπουδαίος άνθρωπος, γιατί πάνω απ’ όλα είναι να είσαι άνθρωπος σε αυτή τη δουλειά».
Το τηλεφώνημα του Μιχάλη Ρέππα και το τελευταίο μήνυμα
«Μας πήρε τηλέφωνο ο Μιχάλης Ρέππας. Έχουμε μια ομάδα της Τζέλλας που είμαστε όλοι οι συντελεστές και μάλιστα εκείνες τις ημέρες είχα τα γενέθλιά μου και επειδή ήμουν άρρωστη, ήθελα να τα κάνω λίγο αργότερα και τους κάλεσα όλους –όσοι ήθελαν και μπορούσαν– για να τα γιορτάσουμε και ήταν το τελευταίο μήνυμα που μου έστειλε. Μου έγραψε να είμαι ευτυχισμένη και χρόνια πολλά. Με συντάραξε, γιατί έμαθα ότι ήταν άρρωστη και παρόλο που ήταν άρρωστη, βρήκε το κουράγιο να ευχηθεί σε έναν άνθρωπο χρόνια πολλά».
Για τον ηλικιακό ρατσισμό και την κόρη της που σπουδάζει στην Αμερική
«Υπάρχει αυτός ο ηλικιακός ρατσισμός. Μια μητέρα δεν θα είναι 50-60-70 χρονών. Θα είναι 30 χρονών. Δυστυχώς επιλέγουν ανθρώπους που είναι μικρότεροι». «Η κόρη μου είναι 21 ετών και σπουδάζει στην Αμερική. Είναι στο τρίτο έτος. Ήταν πολύ δύσκολο να φύγει. Το γνωρίζαμε, αλλά όταν έρχεται η ώρα είναι δύσκολο να πεις ότι αποχαιρετώ το παιδί μου τώρα. Μετά από τα δάκρυα και αυτά, το πρώτο δευτερόλεπτο που καθόμουν στο αυτοκίνητο μόνη μου, χάιδευα το κάθισμα που καθόταν. Μιλάμε, αλλά όχι πολύ συχνά εξαιτίας της ώρας, διαβάζει και πολύ. Έχει πολύ καλλιτεχνική φλέβα. Χορεύει καταπληκτικά και τραγουδάει. Είναι και ο πατέρας της κοντά, απλά σε διαφορετικές πολιτείες».