Ο Αιμίλιος Χειλάκης και ο Μανώλης Δούνιας σκηνοθετούν ένα από τα πιο σπαρακτικά έργα του παγκόσμιου θεάτρου.
Η Μήδεια του Ευριπίδη, όπως την διασκεύασαν και την φαντάστηκαν οι δύο σκηνοθέτες, ακολουθεί το πρότυπο της αρχαίας τραγωδίας που θέλει τρεις υποκριτές να υποδύονται όλα τα πρόσωπα του δράματος. Η Αθηνά Μαξίμου, ο Αιμίλιος Χειλάκης και ο Αναστάσης Ροϊλός αναλαμβάνουν τους ρόλους του έργου (Μήδεια, Ιάσων, Κρέων, Παιδαγωγός, Αιγέας, Τροφός, Άγγελος), ενώ στο Χορό συναντάμε δύο κορυφαίες: τη Γιώτα Νέγκα και τη Μυρτώ Αλικάκη.
Το εμβληματικό έργο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας παρουσιάζεται σε καινούργια μετάφραση του Γιώργου Μπλάνα και πρωτότυπη ζωντανή μουσική του Δημήτρη Καμαρωτού. Τα σκηνικά και τα κοστούμια υπογράφει η Εύα Νάθενα, την κίνηση επιμελείται η Πατρίσια Απέργη και τους φωτισμούς.
10 λόγοι για να δείτε την τραγωδία του Ευριπίδη με την Αθηνά Μαξίμου
1. Για τη δικαίωση της γυναικείας φύσης και το αντιρατσιστικό μήνυμα της παράστασης που υπερασπίζεται όπως ακριβώς υπαγορεύει ο Ευριπίδης τη βάρβαρη Μήδεια. Δηλαδή για τον τρόπο που ο Αιμίλιος Χειλάκης και ο Μανώλης Δούνιας μετέτρεψαν τη Μήδεια από αντικείμενο σε υποκείμενο και μίλησαν στο σήμερα για προκαταλήψεις, αδικίες και κατάχρηση της εξουσίας.
2. Για το κινησιολογικό ρεσιτάλ της Αθηνάς Μαξίμου, που μεταμορφώνεται επί σκηνής σε ένα πλάσμα φτιαγμένο από οργή.
3. Για την σκηνή της αναγγελίας του θανάτου του Κρέοντα και της κόρης του απόν Αγγελιοφόρο (Αναστάση Ροϊλό), που το κοινό παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα καθώς ο ηθοποιός ισορροπεί σε μία σκάλα δύο μέτρα πάνω από τη γη.
4. Για τον μοναδικό τρόπο που ο Ιάσονας του Αιμίλιου Χειλάκη, συμβολίζοντας την πατριαρχία και την κάθε μορφής εξουσία, στέκεται ως αλαζονικός σύντροφος και ψυχρός ρήτορας απέναντι στην αδικημένη Μήδεια.
5. Για τον τρόπο που η Μυρτώ Αλικάκη, κορυφαία του χορού, βιώνει το δράμα της Μήδειας και οδηγεί το κοινό να ταυτιστεί με κάθε της λέξη.
6. Για την πρωτοτυπία της παράστασης να εισάγει δεύτερη κορυφαία του Χορού, με τη Γιώτα Νέγκα να αναλαμβάνει τα καθαρά λυρικά μέρη, παντρεύοντας με τη γνήσια λαϊκή φωνή της το αίσθημα του κοινού με τις ζοφερές σκέψεις της Μήδειας.
7. Για τη μετάφραση του Γιώργου Μπλάνα, που κάνει το λόγο του Ευριπίδη να φτάνει στα αυτιά του κοινού ξεκάθαρος και σημερινός, λιτός, χωρίς φτιασίδια, και αντηχεί στο μυαλό του πολύ καιρό μετά από την παρακολούθηση της παράστασης.
8. Για τον πολύ καλή δουλειά που έκανε στην κινησιολογία η Πατρίσια Απέργη. Η παρουσία αντρών ανάμεσα στον παραδοσιακά γυναικείο χορό, μεταμορφώνουν αυτή την ομάδα που παρατηρεί και στιγματίζει τα κακώς κείμενα σε Πολίτες.
9. Για τη σύλληψη του σκηνικού από την Εύα Νάθενα, που χρησιμοποίησε σκάλες για να συμβολίσει κοινωνικές δομές, τείχη, λόφους και περάσματα και για τα κοστούμια της ίδιας που έδειξαν πόσο παγιδευμένες είναι οι γυναίκες στον παραλογισμό των αντρών.
10. Για την ατμοσφαιρική μουσική του συνθέτη και μουσικού Δημήτρη Καμαρωτού, ο οποίους βρίσκεται μαζί με τους ηθοποιούς επί σκηνής σε όλη τη διάρκεια της παράστασης έχοντας στη διάθεσή του 3 διαφορετικά πνευστά μεταξύ αυτών και το ντουντούκ, ένα πανάρχαιο όργανο από τις περιοχές του Πόντου, γιακαλίλι, διάφορα κρουστά, αλλά και ηλεκτρονικά, που υπογραμμίζουν το λόγο και νοηματοδούν την κίνηση.
4 τελευταίες παραστάσεις:
Θέατρο Νταμάρι Αλίκη Βουγιουκλάκη, Βριλήσσια – 15 Σεπτεμβρίου
Αμφιθέατρο Θανάσης Βέγγος, Κορυδαλλός – 16 Σεπτεμβρίου
Δημοτικό Θέατρο Αλέξης Μινωτής, Αιγάλεω – 18 Σεπτεμβρίου
και στο Ηρώδειο, την Παρασκευή 23 Οκτωβρίου.
