Mία βραδιά μαγική, βελούδινη, συναισθηματική, ιδιαίτερη, ζήσανε οι τηλεθεατές χτες στο «Βινύλιο» με τον Γιώργο Νταλάρα, στην πρώτη του συνάντηση με τον Αντώνη Κανάκη τηλεοπτικά, να θυμάται, να μας γυρίζει σε αυτά που έχτισαν τη συλλογική μας μνήμη, τη δική μας παράδοση, να χρωματίζει στιγμές, σκέψεις και περιόδους που στιγμάτισαν κάθε έναν μας με διαφορετικό τρόπο.
Με τον Γιώργο Νταλάρα unplugged να ερμηνεύει συναισθηματικά ταξίδια με το «Αχ Χελιδόνι μου», κεφάλαια ζωής με το «Της Δικαιοσύνης Ήλιε Νοητέ» με τη συντροφιά χιλιάδων τηλεθεατών που συνόδευαν με τις κιθάρες τους απ’ το σπίτι, όπως απεικόνισαν τα περισσότερα από 3600 εικονομηνύματα που έφτασαν στο στούντιο.
Δεκαετίες μετά την πρώτη τους συνάντηση, η Κατερίνα Στανίση βρέθηκε στο στούντιο του «Βινυλίου» και τραγούδησε με τον Γιώργο, ενώ μηνύματα αγάπης και αφιερώσεις καρδιάς έστειλαν οι Γιώργος Κιμούλης Μιχάλης Χατζηγιάννης, Παναγιώτης Γιαννάκης, Γιάννης Μπουτάρης, Αρετή Κετιμέ.
Κλίμα βαθιάς συγκίνησης προκάλεσε το γραπτό προσωπικό μήνυμα που έστειλε στον Γιώργο Νταλάρα ο Μίκης Θεοδωράκης:
«Ο Γιώργος Νταλάρας είναι ένας κορυφαίος λαϊκός τραγουδιστής, συνεχιστής της “σχολής” Καζαντζίδη-Μπιθικώτση. Φορτώθηκε ο ίδιος αυτόν τον βαρύ τίτλο που, όμως, κατάφερε να τον αναδείξει και να τον διατηρήσει στην κορυφή τις τελευταίες δεκαετίες. Σε αντίθεση -ή μάλλον συμπληρωματικά- με τους δυο δασκάλους του ασχολήθηκε με όλο το εύρος της ζωντανής λαϊκής μας μουσικής. Τραγουδώντας την ποίηση του Παπαδόπουλου, του Ελευθερίου, του Τριπολίτη, του Γκάτσου, του Ρίτσου, του Σεφέρη και τόσων άλλων, προσέφερε με την φωνή του, την ευαισθησία του και την μουσικότητα της ερμηνείας του μεγάλη υπηρεσία. Δύναμη, λάμψη και πλατειές διόδους πρόσβασης στο μεγάλο κοινό. Σ’ αυτή την επανάσταση της έντεχνης λαϊκής μουσικής αναδείχθηκε σε έναν Απόστολο βάζοντας το δικό του αποτύπωμα στο παρόν και στο μέλλον αυτής της προσπάθειας, με στόχο πάντοτε, αυτή η εξέλιξη της ελληνικής μουσικής να παραμένει πιστή στις ρίζες της λαϊκής μουσικής μας παράδοσης όπως την διαμόρφωσαν ο Βαμβακάρης και η Σχολή Τσιτσάνη. Εγώ προσωπικά του οφείλω πολλά και θεωρώ τον εαυτό μου ευτυχή, γιατί βρήκα στο πρόσωπό του κυρίως τον συνεχιστή του Γρηγόρη Μπιθικώτση, τον εμψυχωτή της λαϊκότροπης πλευράς της μουσικής μου.»
Μία τηλεόραση διαφορετική, ζεστή, νοσταλγική. Μία τηλεόραση παρέα, στο «Βινύλιο».
